'From Somaliland with LOVE'

Vandaag (zaterdag 12 november) was het helaas zover... we hebben Hargeisa verlaten. Voor Charles was dat natuurlijk een emotioneel moment. Je geboorteland achterlaten.
Maar hoe het ook zei... we kunnen terug kijken op een geweldige week. Natuurlijk waren er dows (gezeur over benzinegeld) maar gelukkig waren er meer ups. En dat alles overladen met vriendelijkheid en nieuwsgierigheid (even de tv ster de hadn drukken).

Gisteren zijn we naar de havenstad Berbara gereden. Dit keer met de auto van het hotel en onder begeleiding van twee guards. De tocht was geweldig... onderweg kwamen we, na ons gevoel honderden kamelen tegen die natuuurlijk allemaal op de foto moesten. Als Charles even niet keek en wij (de chauffeur en twee guards) zagen een kameel dan hielden we wijselijk onze mondjes en glimlachten naar elkaar.

Voordat we naar Berbara zijn gegaan, zijn we de bergen in gereden om het plaatsje Sheik te bezoeken. Dit dorp ligt hoog in de bergen en het was een anderhalf uur rijden om er te komen. Het heeft weinig te bieden maar is bekend vanwege de Britse school waar tal van politici en andere leden van de Somalilandse elite hun schooltijd hebben doorgebracht. Na het bezoek aan de nieuwbouw van de school, hebben we nog een Sovjet ziekenhuis (deels verwoest maar m.i. bruikbaar), een graftombe van een islamitische heilige en een Engels kerkhof bezocht. Daarna maar gauw de berg weer af om wat tijd voor Berbara over te houden. Nou dat rijden ging lekker snel en de chauffeur scheurde met 140 km naar beneden.

De havanstad Berbara is eigenlijk wel symbolisch voor wat er in Somaliland gebeurd of beter gezegd wat er niet gebeurd. De stad was vroeger, getuige de hoeveelheid pakhuizen en winkels een haven met veel handel en visserij. Op dit moment staan de meeste gebouwen leeg of zijn totaal verwoest. De verwoesting komt deels door de oorlog en deels door de leegstand.

Somaliers eten geen vis (ik kan dat begrijpen)maar ze maken hun rijke visgronden ook niet ten gelde; dat is jammer want aan geld is er groot gebrek. In de haven zelf liggen voornamelijke oude wrakken en een nieuw schip. Donderdag j.l. is er namelijk voor het eerst weer activiteiten in de haven. De regering heeft een overeenkomst met Ethipie gesloten om meer te handelen via Berbera. Djibouti haven is opgekocht door Dubai en is erg prijzig. Vandaar dat de Ethiopiers blij zijn met Berbara (ze hebben zelf geen havens!)
Tijdens onze rondwandeling zagen we voornamelijk leegstand en armoede aangevuld met 'qat'etende mannen. De stad is ooit erg mooi geweest maar het heeft dringend investeringen uit het buitenland nodig. En investeren houdt natuurlijk in dat er eerst internationale erkenning moet komen anders blijven de investeerders thuis.

Op terugweg hebben we het strand van Berbara bezocht. Mooie witte stranden met prachtig water. Ook hier legio kansen maar ja... eerst geld en dan zien. Niet ver van het strand ligt een totaal verwoeste ziekenhuis... misschien om te toveren tot een luxe hotel?
De tocht terug naar Hargeisa verliep vlot omdat onze chauffeur schijnbaar naar huis wilde.
Zaterdagmorgen teruggevlogen. In het vliegtuig zaten Con en Jeff. Con geef advies aan de Somalilandse regering inzake erkenning en Jeff werkt voor een Australische olie en mijnmaatschappij. Hij vertelde ons dat ze bezig zijn met consessies. Er zit schijnbaar olie in de grond. Daarnaast is Somaliland rijk aan mineralen maar ook hier geldt weer... eerst internationale erkenning en dan komen de Westerse investeerders vanzelf.
Nu weer terug in Addis Ababa. De stad oogt rustig en het is weer levendig. 's Avonds met twee van onze Omoriviertocht mannen gegeten. Het blijkt dat twee anderen die mee waren opgepakt zijn omdat ze het samenscholingsverbod hebben genegeerd; ze zaten namelijk met zijn vieren op straat te kaarten. Ze zitten sinds vrijdag vast.

Het is natuurlijk schandalig dat de premier van Ethiopie in het Westen, met name in de VS en in Engeland geroemd wordt om zijn leiderschap en democratische aanpak. Hij schijnt de ene prijs na de andere te krijgen. Na meer dan 60 doden en honderden gearresteerden vraag je toch wel af waar onze wijze leiders mee bezig zijn.