'De Khamis-voor-mekaar-Show'

We kennen Khamis, de 36 jarige Jordanier, sinds zondagmorgen. Al lopende in de straten van Amman werden we tegengehouden door een meneer in een oude, groene Mercedes. Zijn naam was Khamis en van beroep was hij reisleider.
Zonder blikken of blozen legde hij uit wat voor geweldige reisjes hij met ons kon gaan maken en dat allemaal in zijn groene trots... en de prijs viel reuze mee.
Maandagmorgen om 8.30 stond Khamis met zijn groene trots voor ons hotel. Voor z0'n 35 USD hadden we de hele dag de beschikking over hem en zijn auto. Het zou een Bijbelse dag worden. Eerst richting de Jordaan gereden naar de plek waar Johannes de Doper leefde en waar hij Jezus heeft gedoopt. Kamish bleef trouw bij de ingangspoort wachten terwijl wij uitleg kregen over de geschiedenis van het gebied.
Na deze plekken heeft hij ons langs de de Dode Zee gereden. Om de 50 meter stopte hij trouw zodat Charles foto's kon nemen. Langzamerhand ontstond er steeds een betere band tussen ons. Al rijdende vertelde hij dat dit zijn tweede Mercedes was. Van de eerste prijkte trots een foto op het handschoenenkastje. Deze Mercedes had hij sinds een jaar of anderhalf. De auto was door zijn vader in de jaren tachtig geimporteerd uit Duitsland en sinds diens dood, was Khamis de trotse bezitter. Ondertussen vroeg hij of Charles een aantal foto's van zijn auto kon nemen. In verschillende poses. Hij glimde van trots toen charles hem vertelde dat hij, zo gauw als we weer terug zijn in Nederland hem de foto' s zou toesturen.
Terwijl we Sodom bezochten, rolde Khamis zijn gebedstapijtje uit en voldeed aan zijn religieuze verplichtingen. Volgens de regels moet men vijf keer per dag bidden in een schone (reine) omgeving. Het begrip ' rein' is rekbaar. Een uitgeklopt (schoon) tapijtje langs de snelweg voldoet aan deze eisen. Men hoeft niet verplicht in een moskee te bidden, alleen op vrijdag.
Na Sodom en het bidden bracht hij ons naar een hotel aan de Dode Zee waar we konden gaan zwemmen. Het water is verschrikkelijk zout en men moet oppassen voor de ogen. Dicht bij het strand is er ook nog een soort van modder/klei dat gezien wordt als erg goed voor je huid. Als je niet oppast dan ben je lekker bezig om letterlijk zout in open wonden te smeren.
We waren dan ook snel uitgezwommen.
Dinsdagmorgen stond onze chauffeur om 9 uur voor het hotel. Vandaag een wat meer relaxte dag. Via de snelweg naar Pella maar ondertussen nog stoppen bij een kasteel van de neef van Saladin en op plekken voor leuke foto's. In Pella hebben we gegeten. Het restaurant bood een perfecte uitzicht over de ruines van Pella. Onder ons lagen dan ook de overblijfselen van een tempel uit de prehistorie, een Romeinse tempel en een Byzantijnse kerk. Het was de plek waar Jacob met de engel gevochten heeft en de naam Israel kreeg (= hij die met God gestreden heeft). Na het eten snel de ruines bezocht en toen richting Golanhoogte.
En toen gebeurde het. Khamis was erg blij te horen dat we de volgende dag met hem naar Petra wilden, i.p.v. met het busje van ons hotel. Terwijl we langs de grens met Israel reden, sprak hij opeens over ' Sharonite country' en 'Sharonistan' . Hij legde uit dat hij nu Sharon wel goed vond, i.v.m. Gaza. Opeens begon hij Arafat na te doen, toen Assad, koning Hoessein en tenslotte onze aller vriend Saddam. Het was geweldig, ook al verstonden we het Arabisch niet. Maar de variatie in stemhoogte en het feit dat hij er echt serieus voor ging zitten maakte het allemaal tot een komische show.
Na de show verder langs de grens met Israel en Syrie gereden en vaak gecontroleerd door soldaten. Foto's nemen kon niet en stoppen mocht ook niet. Maar onze dag kon niet meer stuk.
Khamis is een ras entertainer en op de terugweg naar Amman zette hij zijn lievelings muziek op en al tappend op het stuur met een tevreden glimlach zorgde hij er voor dat we op tijd bij het reisburo waren.
Donderdag met hem naar Petra, we hebben er zin in.