"Cry, the beloved Country"

Nieuwjaarsdag de hele dag met 'ons' autootje rondgereden in het nationale park in Kwazulu. Normaal ga je met een gids/chauffeur maar wij dachten dat het misschien ook wel leuk zou zijn om zelf eens op zoek te gaan naar de wilde beesten.
We werden algauw getrakteerd op onze eerste neushoorns. Ze waren wel een eindje weg maar toch... Niet veel later stonden we bijna oog in oog met een enorme olifant. Ik moet toegeven dat het wel even schrikken is en dat je ook wel een beetje angstig wordt als zo'n beest richting je auto gaat wandelen.
Na de olifant ontdekten we een groep van vijf neushoorns die druk aan het grazen waren. Ze zien er agressief uit maar toch is dat een verkeerd beeld... ze zijn lekker aan het grazen en maken zich niet druk over wat er rondom hun gebeurd.
Later op de dag moesten we een tijdje wachten op een olfant die rustig stond te drinken en daarmee de weg blokkeerde.
Verder nog tal van neushoorns gezien en natuurlijk allerlei vogels, herten, buffels en tal van bokken.
Al met al waren we niet ontevreden over onze eigen tocht.
De volgende dag richting St Lucia om daar in het park tal van vogels te gaan bewonderen. Mooi niet dus.. behalve wat valkjes, was er niets te zien. O.k. een neushoorn en tal van kudu's maar die zie je dagelijks. Het strand was prachtig maar het water was helaas te gevaarlijk om in te zwemmen. Dus we moesten ons tevreden stellen met een strandwandeling.
Gisteren weer op weg naar Durban gereden. Eerst een bezoek gebracht aan een 'cheetah-farm' waar tal van katachtigen in grote, ruime kooien zitten. Deze beesten komen veelal uit gevangenschap en kunnen eigenlijk niets meer. Ze worden dagelijks gevoed en men gaat er vanuit dat ze op een dag misschien weer terug de natuur in kunnen. Maar dat wordt voor de meeste een groot probleem.
Nu weer in het benauwde en hete Durban. Het is hier drukkend en je loopt hier danook alleen maar te zweten.
Het natuurhistorisch museum en de kunstverzameling van Durban zijn erg indrukwekkend. Met veel plezier hebben we deze twee musea aanschouwd. Verder nog een project voor lokale kunstenaars bezocht. Een van de dingen naast het maken van manden is het maken van kunstvoorwerpen uit ijzerdraad en kraaltjes. Er worden prachtige dingen gemaakt maar om het nu allemaal aan te gaan schaffen?
Vandaag eigenlijk niet zoveel uitgespookt. Een bezoek gebracht aan 'The African Art Centre' en daarna aan een soort van 'zwemparadijs' annex winkelcentrum.

De straat waar deze internetcafe aan zit, is erg berucht. De meeste winkels. trouwens dat zie je vaak zijn voorzien van hekken en traliewerk. Overal lopen bewakers rond. Een politieman vertelde ons dat we onze camera in de rugzak moesten doen en die goed onder controle moesten houden.Er is veel werkeloosheid en dus armoede. De criminaliteit is erg hoog.
We hebben ons erg verwonderd over de raciale verhoudingen in Zuid Afrika. Zoals Charles als schreef zijn de verhoudingen nog erg ongelijk. Voor vele zwarten is het erg moeilijk om aan een (goede) baan te komen. In de meeste gevallen hebben zij de laagst betaalde baantjes. Je ziet nog steeds weinig zwarte mensen in bijvoorbeeld managersbanen. De regering heeft een politiek van positieve discriminatie. Elk bedrijf is verplicht om een bepaalde hoeveelheid zwarten aan te nemen. Maar daarmee heb je nog niet de betere banen voor zwarten. Opleiding is ook nog vaak een probleem. Kortom er is nog genoeg werk aan de winkel.
Net begonnen met het lezen van Nelson Mandela's biografie 'Long walk to freedom'. Daarna misschien toch maar Cry, the Beloved Country van Alan Paton lezen.