'Geen Wim, geen Freek en al helemaal geen Youp'

Oudejaarsdag zijn we van Eshowe via St Lucia naar Isinkwe gereden. De bedoeling was om daar in het bushcamp een aantal dagen te logeren en daar Oud en Nieuw te gaan vieren. Voor dat we in ons kamp aankwamen, hadden we al het een en ander beleefd.
Onderweg kregen we een lekke band. Het verwisselen viel mee maar opdat er slecht een noodband aanwezig was, was het zaak om de andere weer zo snel mogelijk te repareren. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. De man van de garage, we zijn open tot 12 ur i.v.m Oudejaar, vertelde ons dat de band vervangen moest worden omdat er een grote scheur aan de zijkant in zat. Verder dat de Kia-banden een afwijkende maat hebben en niet in voorraad zijn. Hij heeft wat rondgebeld maar dat mocht allemaal niet baten. Oplossing twee banden die iets groter zijn achter geplaatst. Nou nu hebben we dus twee nieuwe banden aan de auto en twee oude banden in de auto. Maar goed we konden weeer rijden.
Onderweg gestopt voor een flesje wijn maar de rijen voor de drankewinkel waren zo lang dat we daar geen zin in hadden.
In St. Lucia hadden we meer geluk... een witte, een rode en een bruisende wijn kunnen scoren.
Terwijl Charles zijn foto's op een cd ging zetten, heb ik een biertje gepakt in de lokale bar annex pizzaria. Omdat ik de auto in de gaten wilde hoduen, kwam ik naast twee jonge mannen te zitten. Deze Boeren, stonden me toe dat ik aan hun tafel ging zitten. Ze waren vriendelijk en hadden al genoeg gedronken.Van het een kwam het ander. Het begon met de taal. Ik sprak toch wel Afrikaans, hopelijk. Met een opmerking als: 'Als jou nie praat Afrikaans nie ken jou beter die bek houe' (of iets dergelijks). Ondertussen tapten ze de ene racistische mop na de andere. Toen ze mij vroegen waar ik geweest was en ik in het Engels vertelde waar we waren geweest, vertelden ze me dat ik misschiebn wel de Zulu's etc had gezien maar niet het echte Boeren Zuid Afrika. Daarna kreeg ik nog een opgewild lesje Afrikaanse geschiednis en dat Jan Smuts een verrader was etc etc. Ook de achterbuurman en vrouw bemoeiden zich met het geheel en een ieder was trots om Boer te zijn. Ik was blij dat ik mijn biertje op had en af kon rekenen.
Verderop in de stad zagen we hordes Boeren. Het leek wel een Amerikaanse Redneck city. Ze stonden op de achterbak van hun pickup, te drinken natuurlijk. Terwijl de bestuurder met een biertje of iets dergelijks aan het rijden was. Muziek knalde de straat in en allemaal op weg naar de drankenhal om te zorgen dat ze die avond geen gebrek zouden krijgen.
Ons bushcamp had een zalig buffet georganiseerd. We kwamen al vroeg aan de praat met een Italiaans echtpaar en hun dochter van 12. Mijn Italiaans is erg slecht maar de dame en heer in kwestie vonden van niet en ratelden alles behalve rustig verder in een rap tempo.
Na het eten ben ik maar even naar de bar gelopen om daar wat te kletsen met Engelstaligen. Het echtpaar was te moe om Oud en Nieuw uit te zitten en gingen rond 23.30 naar bed. We hebben gedanst tot 24.00. De eigenaar had vuurwerk en champagne geregeld... werd het toch nog een gezellige en leuke avond. En neit eens misselijk van de oliebollen en niet geergerd dor Youp.. Volgend jaar maar weer?