Feisal: ' shaken not stirred'

Vandaag is het onze laatste dag in Jordanie. Jammer want we vinden het hier erg leuk maar goed we moeten verder. Over enkele uren vliegen we naar Sana in Jemen.
De laatste dag eigenlijk weinig gedaan een beetje komkommertijd eigenlijk wat betreft de blogspot.
Twee dagen aan het strand in Aqaba gelegen en 's avonds lekker gegeten en goed geslapen. Aan het strand beleef je toch eigenlijk erg weinig, vooral als je de hele tijd ligt te lezen.
Twee dagen zo aan het strand liggen is voor ons ook wel weer het maximale. We vinden het toch wat saai en genieten liever van de natuur en cultuur.
De reis terug naar Amman was erg traag en uiteindelijk hebben we er inclusief wachten zo'n 6 uur over gedaan. We zaten namelijk als eerste in de bus en men wacht tot dat de bus vol is. Dat duurde zo'n anderhalf uur. Onderweg nog een keer gestopt voor een bagage controle en voor een drankje.
Gisteravond weer gegeten in ons restaurant: Cairo. Geweldige plek voor weinig geld.
Na de Cairo wilden we een biertje gaan drinken in een cafe/restaurant annex boekenwinkel. Het ligt hoog in Amman en men moet drie steile trappen beklimmen om er te komen. Maar dat was het wel waard.
Toen we een plaats toegewezen kregen, ons biertje besteld hadden, werden we aangesproken door onze buurmannen. Een grappige combinatie van factoren. De ene heette Khalil en de andere Feisal. Feisal zag er erg Europees uit en sprak met een onvervalst Brits accent. Qua uiterlijk en stem leek hij sprekend op een 21 jarige versie van Roger Moore. Toen we hem vroegen hoe hij aan zo'n accent kwam, legde hij ons zijn geschiedenis uit. Zijn vader is Jordanier en zijn moeder Amerikaans met een Nederlandse achtergrond. Opa was als zendeling naar Michigan verhuisd. Zijn engels heeft hij op een goede kostschool in Jordanie geleerd en hij heeft een tijdlang gewerkt in Londen. Ondanks grootvaders calvinistische achtergrond was Feisal islamitisch en wel sjiiet. Maar niet al te fanatiek en hij genoot danook zichtbaar van zijn biertje.
Khalil zag er Arabisch uit. En je verwacht dat hij de islamiet is. Hij had in Amerika gestudeerd en gewerkt op Wallstreet. Al lurkend aan zijn sevenup stelde hij tal van vragen over Jordanie en wat er voor toeristen verbeterd moest worden. De familie van Khalil was sind 3 of 4 generaties christelijk. De voorouders waren islamitisch maar overgrootvader was grieks-orthodox geworden. Hij vertelde ons dat er in Jordanie nooit problemen geweest zijn tussen christenen en islamieten. Feisal beaamde dat. We hebben de hele avond zitten praten over religie, toerisme, politiek etc. De beide heren waren net terug uit het buitenland en wilden nu helpen hun land op te bouwen.
De avond verliep snel en het bier vloeide rijkelijk. Het was een aangename afsluiter van onze reis door Jordanie.