Fred at Madonna and Child waterfall
We zijn onze laatste week ingegaan… we kunnen het zelf niet geloven. Zes maanden!! Maar goed het is nog niet de tijd om een overzicht te gaan geven (trouwens dat soort van dingen zijn beter op een Oudejaarsavond). De laatste week gunnen we ons zelf een soort van mini vakantie in onze macro vakantie. We hebben een auto gehuurd en toeren daarmee door Zuid Afrika.
De afstanden hier zijn geweldig groot. Om een voorbeeld te geven de bustocht van Kaapstad naar Durban duurde meer dan 24 uur (1800 km!)… nu rijden we in onze eigen tempo terug richting Kaapstad.
Donderdag zijn we van Durban (tweede keer dat we deze leuke stad bezocht hebben) naar Hogsback gereden. De tocht ging door de Transkei, het gebied van Nelson Mandela. Beide lezen op dit moment zijn boek ‘The long road to Freedom’. Dus het was stoppen geblazen in het dorp Qunu waar Nelson opgegroeid is. Daarvoor een bezoek gebracht aan de regionale hoofdstad Mthatha waar een Mandela-museum is gevestigd. Dat museum maakte op grote schaal gebruik van stukken uit zijn boek en we hebbben niet alles gezien omdat we het verhaal van het boek eerst willen lezen.
Qunu is nog steeds bezig met de opbouw van een soort museum, informatie en scholingscentrum. Het project ziet er geweldig uit en men gebruikt veel locale mensen, materialen en technieken.
Na deze twee Mandela trekpleisters zijn we via een prachtige maar helaas mistige en natte bergroute naar Hogsback gereden.
Hogsback doet wat Tolkien-achtig aan. De reden is dat zijn ‘nanny’ daar vandaan kwam en haar verhalen waren een inspiratiebron voor zijn ‘Lord of the Rings’.
De backpackershostel was vol met jonge en gezellige lieden. Men veel plezier hebben we ons in het gezelschap geworpen en al etend en drinkend kennis gemaakt met tal van reizigers.
Vrijdag hebben we samen met Stefan en Martine een pracht van een wandeling gemaakt. Helaas was het bos erg slipperig en dat was dus uitkijken geblazen voor de wat oudere jongeren zoals ons. De tocht leidde naar de waterval met de prachtige naam ‘Madonna and child’. Voor die tijd gezwommen in het natuurlijke rots zwembadje. ‘s Avonds natuurlijk weer gezellig aanwezig in het restaurant annex bar met als gevolg dat zaterdag (het regende de hele dag) voor mij een totale rustdag is geworden. Charles is gaan paardrijden en kwam totaal doorregend weer thuis…
‘s Zondags vroeg vertrokken en richting ‘Gardenroute’ gereden. Helaas het weer bleef verschrikkelijk en de mist en regen begon ons redelijk te irriteren… dat wordt nog wat voor als we thuis zijn… Maar niet getreurd na regen komt zonneschijn.
Van de ‘Garden route’ overgestapt op ‘Route 62’... de beroemde wijnroute. Prachtige omgeving met een rijke scharkering aan kleuren. Het is een soort van halfwoestijn gebied maar er worden veel druiven en tabak verbouwd daarnaast zijn er tal van struisvogelgfarms.
Via deze prachtige route kwamen we in Calitzdorp. Al snel vonden we ‘Die oude Dorpshuis’ waar Tiny en Alison ons een pracht van een kamer aanboden, in combinatie met een hartelijke gastvrijheid en een super maaltijd. We hebben ‘s middags de omgeving wat verkend en ‘s avond lekker gegeten onder het genot van een goed gesprek en een goed glas wijn.
Vandaag met de auto door de spectaculaire bergen gereden. De kleuren zijn geweldig! Ons autootje heeft het gelukkig gehouden en dat was niet altijd even gemakkelijk gezien het slechte wegdek.
Na een bezoek aan Prince Albert, zijn we terug gereden en hebben we een van de beroemde locale wijnkelders, De Krans bezocht. Zalige en misschien ook wat minder zalige wijnen geproefd… en daarna nog een aantal goddelijke ports.
Kortom we genieten nog even van de laatste zomerweek van Zuid Afrika en van de lekekre wijnen. Morgen op weg naar Montague en Robertson, ook in de wijnstreek….
De afstanden hier zijn geweldig groot. Om een voorbeeld te geven de bustocht van Kaapstad naar Durban duurde meer dan 24 uur (1800 km!)… nu rijden we in onze eigen tempo terug richting Kaapstad.
Donderdag zijn we van Durban (tweede keer dat we deze leuke stad bezocht hebben) naar Hogsback gereden. De tocht ging door de Transkei, het gebied van Nelson Mandela. Beide lezen op dit moment zijn boek ‘The long road to Freedom’. Dus het was stoppen geblazen in het dorp Qunu waar Nelson opgegroeid is. Daarvoor een bezoek gebracht aan de regionale hoofdstad Mthatha waar een Mandela-museum is gevestigd. Dat museum maakte op grote schaal gebruik van stukken uit zijn boek en we hebbben niet alles gezien omdat we het verhaal van het boek eerst willen lezen.
Qunu is nog steeds bezig met de opbouw van een soort museum, informatie en scholingscentrum. Het project ziet er geweldig uit en men gebruikt veel locale mensen, materialen en technieken.
Na deze twee Mandela trekpleisters zijn we via een prachtige maar helaas mistige en natte bergroute naar Hogsback gereden.
Hogsback doet wat Tolkien-achtig aan. De reden is dat zijn ‘nanny’ daar vandaan kwam en haar verhalen waren een inspiratiebron voor zijn ‘Lord of the Rings’.
De backpackershostel was vol met jonge en gezellige lieden. Men veel plezier hebben we ons in het gezelschap geworpen en al etend en drinkend kennis gemaakt met tal van reizigers.
Vrijdag hebben we samen met Stefan en Martine een pracht van een wandeling gemaakt. Helaas was het bos erg slipperig en dat was dus uitkijken geblazen voor de wat oudere jongeren zoals ons. De tocht leidde naar de waterval met de prachtige naam ‘Madonna and child’. Voor die tijd gezwommen in het natuurlijke rots zwembadje. ‘s Avonds natuurlijk weer gezellig aanwezig in het restaurant annex bar met als gevolg dat zaterdag (het regende de hele dag) voor mij een totale rustdag is geworden. Charles is gaan paardrijden en kwam totaal doorregend weer thuis…
‘s Zondags vroeg vertrokken en richting ‘Gardenroute’ gereden. Helaas het weer bleef verschrikkelijk en de mist en regen begon ons redelijk te irriteren… dat wordt nog wat voor als we thuis zijn… Maar niet getreurd na regen komt zonneschijn.
Van de ‘Garden route’ overgestapt op ‘Route 62’... de beroemde wijnroute. Prachtige omgeving met een rijke scharkering aan kleuren. Het is een soort van halfwoestijn gebied maar er worden veel druiven en tabak verbouwd daarnaast zijn er tal van struisvogelgfarms.
Via deze prachtige route kwamen we in Calitzdorp. Al snel vonden we ‘Die oude Dorpshuis’ waar Tiny en Alison ons een pracht van een kamer aanboden, in combinatie met een hartelijke gastvrijheid en een super maaltijd. We hebben ‘s middags de omgeving wat verkend en ‘s avond lekker gegeten onder het genot van een goed gesprek en een goed glas wijn.
Vandaag met de auto door de spectaculaire bergen gereden. De kleuren zijn geweldig! Ons autootje heeft het gelukkig gehouden en dat was niet altijd even gemakkelijk gezien het slechte wegdek.
Na een bezoek aan Prince Albert, zijn we terug gereden en hebben we een van de beroemde locale wijnkelders, De Krans bezocht. Zalige en misschien ook wat minder zalige wijnen geproefd… en daarna nog een aantal goddelijke ports.
Kortom we genieten nog even van de laatste zomerweek van Zuid Afrika en van de lekekre wijnen. Morgen op weg naar Montague en Robertson, ook in de wijnstreek….
posted by Charles Roffey and Fred O at 21:02
0 Comments:
Post a Comment
<< Home