'Genade Brood'
Vandaag zijn van Nazreth naar Awassa via Ashamene (centrum van de
Rasta cultuur) gereden. Gisteren kwamen we door een dorpje waar een
enorme menigte stond te wachten. Toen we vroegen wat er aan de hand
was, werd ons verteld dat een Amerikaanse hulporganisatie gratis graan
kwam uitdelen. Graan uitdelen? Maar er is helemaal geen honger!
Tenminste niet zichtbaar. Wat er aan de hand is? Zijn het weer die
Amerikanen die hun overproductie aan graan dumpen op de Afrikaanse
markt? Of is het de regering die haar hand ophoudt omdat ze liever het
geld aan andere dingen uitgeeft? Of is het echt nodig?
Een vriend van ons vertelde dat hij, na zijn reis door Ethiopie, het
gevoel had dat velen bedelen en dat velen hun eigenwaarde kwijt waren
geraakt. Ons valt op dat er inderdaad mensen bedelen. Met name kleine
kinderen, vrouwen en oudere mannen. Maar tegelijkertijd valt ook op
dat het niet zozeer de handjes ophouden is maar dat ze gewoon vragen
om geld met het idee 'nee hebt je...'
Maar men moet zich bedenken dat het land erg arm is. De meeste mensen
buiten de steden wonen in lemen hutten. Er zijn geen sanitaire
voorzieningen en drinkwater is een item dat je van heinde en ver
lopend moet aanslepen. Nee we hebben het even niet over een spaatje
blauw. De kleding en schoeisel zijn meestal de enige bezittingen die
ze hebben.
Maar is hulp wel zo goed? Maak je de mensheid niet afhankelijk? Dat is
moeilijk te zeggen. Natuurlijk zorgen tweede- hands
kledingsinzamelacties ervoor dat de kleren op de lokale markt worden
gedumpt. De lokale kledingproducenten kunnen vervolgens werkeloos
toekijken. Gratis voedsel uitdelen is ook niet bevordelijk voor de
lokale boeren... maar als mensen echt doodgaan van de honger wat moet
je dan?
Als je aankomt op een station in een grotere plaats, dan staan er tal
van mannetjes klaar om je te helpen. Maar hulp kost geld! Heb je van
te voren geen prijs afgesproken, dan heb je vaak oeverloze discussies
en een hoop irritatie. Je denkt al snel: ' ik word weer als toerist
uitgemolken'. Maar als je bedenkt dat hun dagloon vaak zo'n 10 Birr is
(= 1 Euro) dan valt natuurlijk te proberen om een loonsverhoging via
de rug van de weinige toerist te regelen. En geef ze eens ongelijk.
Zonder die tien Birr redden wij het ook prima en voor hun is vaak
noodzaak. Maar verpest je het dan niet voor andere toeristen? Ja
misschien wel maar als je bedenkt dat gisteren twee jongens onze zware
rugzakken over een afstand van twee kilometer gedragen hebben, dan is
het toch een faire prijs.
In Awassa zijn tal van kantoren van allerlei hulporganisaties. Je
noemt ze en ze zijn hier aanwezig. Wat ze allemaal doen en of het
allemaal helpt, dat blijft een vraag. En waarom allemaal in
Ethiopie... ook dat blijft voor ons een onbeantwoorde vraag. Maar ik
denk ze zullen wel hun functie en nut hebben. En hun aanwezigheid kan
niet alleen maar schadelijk zijn.
Ik realiseer me elke dag weer dat ik een bevoorrecht mannetje ben die
een enorme mazzel heeft dat hij zes maanden kan reizen. Ik realiseer
me ook dat het hebben van heet water geen prioriteit is voor velen. En
natuurlijk als je een goed doorvoede man zoals ik tegenkomt kun je
altijd proberen om daar wat geld, kleding of boeken van los te
peuteren.' nee he3b je..'
Zoals een leerling, die vorig jaar via Edukans naar Ethiopie is
geweest, schreef: 'Ik zal nooit meer zeuren'
Als in terug ben in Nederland help me dan even herinneren!
Labels: Ethiopia, Trip to Middle East and Africa
0 Comments:
Post a Comment
<< Home