Koffietijd

Vanmorgen om 10 uur hadden we met Hanah afgesproken. Ze werkt in ons
hotel en wel in het restaurantgedeelte. Elke avond staat zij met een
grote glimlach ons op te wachten. Traditiegetrouw drinken we bij haar
in de bar een biertje en gaan dan naar het eetgedeelte waar haar
vriendin Ellah werkt. Gisteren vertelde Hanah ons dat ze in Ethopie
opgegroeid is en ze liet ons in onze gids zien waar ze precies gewoond
had. En ze nodigde ons uit voor op de koffie.

Vanmorgen was het dus zo ver. We wandelden naar haar ouderlijk huis aan
de rand van de stad. Thuis aangekomen werden we begroet door een van
haar zussen. Ze vertelde ons dat ze twee zussen en een broer heeft.
De zus begon direct met het maken van een soort van ontbijt: injera.
Dat is een pannenkoek met een vleessaus. De saus bestaat uit spaanse
pepers, uien, tomaten en natuurlijk vlees. De pannenkoeken worden
gemaakt van een soort graan gemengd met water. Drie dagen lang staat dit mengsel te gisten en dan wordt het gebakken. Het geheel kan erg pittig zijn.

Terwijl zuslief bezig was in de bijkeuken, was Hanah druk met de
koffie. Niks geen oploskoffie en ook geen Italiaans gedoe met warme melk
en hete stoomblazende machines. Het was bijna puur handwerk. Allereerst ging
ze de koffiebonen zelf roosteren boven een houtskoolvuurtje. Daarna
werd het gemalen (dit was machinaal)en vervolgens werd de gemalen
koffie in een soort van kruik gedaan samen met water. Het geheel kwam
op het houtskoolvuurtje en wachten tot het ging koken. Nadat het
gekookt had, werd een klein deel uitgegoten in een soort van
maatbekertje gemaakt van een 'luncheon meat'-blik. Nadat het nog een
keer gekookt had, werd het kruikje in een rieten houder gezet om te
rusten (zodat de koffiedik kon zakken). Daarna werd het uitgeschonken
met natuurlijk veel suiker. Ondertussen zaten we wat te kletsen
maar haar Engels is beperkt. Terwijl Hanah bezig was kwam pa en later ma
binnen. Pa at de restanten van de injera en trok zich terug achter een
gordijn. Vijf minuten later lag hij , getuige het gesnurk, lekker te slapen.
Zuslief kwam uit de keuken met een grote schaal popcorn. Deze werd
nogeens aangevuld met honingbonbons en rozijntjes.
Het is gebruikelijk om drie kopje koffie te drinken. Hanah heeft danook
drie keer koffie gezet. Zodra de koffie opstond werd er wierook
aangestoken. We hebben ook weleens gezien dat ze wierook op het
houtskoolvuur leggen of in een speciale brander naast de koffie.

Tijdens het derde kopje kwam de broer binnen. Hij was ooit begonnen als
student medicijnen maar moest omschakelen naar ingenieur. Hij vertelde
ons dat de familie vijf jaar geleden uit Ethiopie geschopt was omdat
Eritrea toen in oorlog was met Ethiopie en zijn uit Eritrea kwamen.
Toen ze het land verlieten moesten ze hun bezittingen grotendeels
achterlaten. Hij sprak goed Engels en vertelde ons over de problemen
waar zijn land in geraakt was. De regering had de eerste jaren na de
onafhankelijkheidsstrijd tegen Ethiopie veel krediet bij de bevolking.
Maar na de oorlog tegen Ethiopie in 1999-2001 kwam er steeds meer
kritiek. De regering smoorde de kritiek in de kiem. Kranten kwamen
onder censuur. Democratische verkiezingen werden niet meer gehouden (60 zetels van de 104 worden door de president gewoon gevuld).

De oppositie nam toe maar en ging zich organiseren (voornamelijk in het buitenland).

Op dit moment mag geen enkel inwoner onder de 40 jaar het land uit. Vrouwen kunnen het land uit als ze met een buitenlander trouwen. Op speciaal verzoek, bijvoorbeeld van een Engelse universiteit, is het mogelijk om daar te gaan werken.

Er heerst grote werkloosheid, met name onder jongeren en het land is arm. De
meeste mensen zijn al blij dat ze gewoon te eten hebben en dat ze rond
kunnen komen. De enige methode om dit te omzeilen is te vluchten.
Sommigen proberen naar Ethiopie te vluchten omdat het daar beter is
(dan bijvoorbeeld in Soedan). Vluchten naar het Westen heeft meestal
geen zin omdat ze dan economische vluchtelingen zijn en meestal geen
schijn van kans hebben op wat voor status danook.

Na de koffie en de politiek kwam voetbal en broer wist van alles over
grootheden zoals onze Johan, onze Ruud, de Koemannetjes etc. Tijdens de
voetbalgesprekken kwam de oudste zus met zes maanden oude dochtertje
binnen. Volgens ons een goed moment om te gaan.
Nee dus eerst weer wat eten! Wat schetste onze verbazing: we kregen
injera's. Een tweede portie met die pittige saus is een behoorlijk
aanval op een toch al wat gevoelige maag. Maar goed we overleefden het. Gelukkig kregen we daarna niet nogeens drie koppen koffie. Na het eten
hebben we afscheid genomen van de familie. Hanah liep met ons mee
richting hotel. Ze moet om drie uur weer beginnen. Om de hoek van het
hotel verzocht ze ons om tien minuten te wachten en niets te zeggen
tegenover de mensen van het hotel en restaurant dat we haar ouderlijk huis
hebben bezocht. We beloofden en zijn een blokje om gegaan.
Van een huwelijksaanzoek of iets dergelijks is het niet gekomen. Zowel
Charles en ik hebben genoten van de gastvrijheid en van de gesprekken.
Veel geleerd vandaag.