Arabische nachten en andere dieet tips

Zo ook maar even een berichtje van mij in het Nederlands. We zitten nu 4 dagen in Aleppo en het bevalt prima. Zoals jullie al uit de berichten van Charles hebben kunnen lezen ondernemen wij tal van zaken. Vrijdagmiddag laat aangekomen na een imposante treinreis van zo'n 32 uur. Nadat we een mooi hotel gevonden hadden in de christelijke wijk, hebben we zalig gegeten aldaar. Het leek ook de handtasjes wijk zo niet dan de schoentjes wijk, zoveel van die winkels hebben we gezien. Jammer dat Channelli niet bij ons was! Vroeg naar bed; het is hier snel donker.

Zaterdags toch maar een ander hotel gezocht. Ons budget is helaas niet berekend op sjieke hotelkamers van zo'n 90 U.S. dollars per nacht. Ik als echt Hyacinth Bucket moest natuurlijk wel even slikken. Rest van de dag lekker door de stad gelopen en voornamelijk de bazaar/souk bezocht. Trots als we op ons zelf zijn: geen tapijten, rollen stoffen of iets anders gekocht. Toch goed die injecties tegen ' craft disease' . Zondag hebben we met een groepje van 5 en een gids een stadswandeling gemaakt. Veel hadden we al gezien maar nu kregen we er goede uitleg bij. De citadel was indrukwekkend en onze gids kende bijna elke steen. Daarna een oude hammam bezocht... daar gaan we later nog eens een keertje heen om echt te baderen. Helaas was de laatste deel van de tour een wandeling door de bazaar waar natuurlijk om de vijf minuten een aardig iemand probeerde je te overtuigen dat je even in zijn winkeltje moest komen kijken: free of course. ' s Middags wat geslapen en wat liggen te lezen. We lezen samen een boek over het lot van de christenen in het Midden Oosten vanaf de 6de eeuw tot nu. Erg leerzaam. In Syrie zijn er nog tal van christelijke groepen die ergens elders in het Midden Oosten, met name in Turkije vervolgd worden.

's Avonds een biertje gedronken op ons dakterras waar veel backpackers zitten. Met een groep mensen uit Nieuw Zeeland, Frankrijk, Australie, Denemarken en Engeland zitten te kletsen. Sommigen waren al meer dan 9 maanden onderweg, terwijl een vrouw in haar eentje een maand door Iran wil gaan reizen. Hoewel ik altijd wat gemengde gevoelens heb over dit soort van mensen, heeft het contact ons erg goed gedaan. Na het biertje met de groep uit eten gegaan. Weer een verrukkelijke maaltijd en dat voor 100 Syrische ponden (= 1. 50 Euro). Daar kan zelfs de Febo niet tegen concureren.

Vanmorgen om 8 uur opgestaan, alles ingepakt omdat we vrijzeker onze kamer moesten verlaten, gewacht op onze gids. Vandaag hadden we namelijk een tour gepland naar de zogenaamde ' death cities' . Deze doden steden waren Byzantijns, dus pre-islamitisch (zeg maar van ongeveer 300 tot zo'n 700 na Christus). In die tijd leefden ze voornamelijk van de productie van olijfolie en wijn en natuurlijk van de handel in deze producten. Er zijn zo'n 600 van deze dode steden, helaas totaal verwoest. Sommige ruines laten zien hoe belangrijk en rijk dit gebied was. Een van de plaatsen die we bezocht hebben is de plek waar Simon de Pilaarheilige woonde en stierf. De arme man zat op een zuil/pilaar om zich terug te trekken uit de decadente wereld van toen. Dagelijks kreeg hij bezoek. Volgens het verhaal heeft hij zo'n 40 jaar op die pilaar gezeten. Toen hij stervende was kwamen allerlei mensen aangesneld in de hoop dat zijn dood geneeskrachtig zo zijn voor anderen. Dus een bonte stoet van mensen met zieken kinderen, katten en honden stonden onder aan de pilaar. Toen hij stierf is zijn lichaam door 600 keizerlijke soldaten meegenomen naar Antioche. Nu ligt hij in Istanbul (Hagia Sophia) Na zijn dood is er een enorme kathedraal om de zuil gebouwd (hoe zo goed begrepen dat hij een voorstander was van een sobere leefstijl). De kathedraal en de rest van de citadel is ook verwoest maar de ruine laat goed zien hoe groot en imposant het gebouw wel niet was. Na de dode steden hebben we nog wat Romeinse graftombes bezocht en toen weer op weg naar Aleppo.

Vanmiddag hoorden we dat onze kamer niet meer beschikbaar was. De eigenaar liet ons naar een ander hotel brengen waar we in eerste instantie ja tegen hadden gezegd maar tijdens de lunch kregen we steeds meer het gevoel dat dat niet onze plek was. Helaas lagen onze paspoorten bi8j de receptie en stond onze bagage in onze kamer. Nieuw hotel gezocht en toen de stoute schoen aan om te zeggen dat we ergens anders wilden gaan slapen. We waren bereid om 100 Syrische ponden te betalen (= 1.50 Euro) als compensatie. Daar trapten de boys niet in. Ze weigerden onze paspoorten terug te geven als wij niet de volle 400 pond gingen betalen. Ik heb me nog even kwaad gemaakt maar dat hielp allemaal niets. Betaald, paspoorten en bagage meegenomen en naar ons ander hotel.

Nu op weg naar de hammam. Tot 17.00 uur is het alleen open voor vrouwen en daarna tot 0.200 voor mannen. Op weg naar de hammam nog even langs de scheerbaas en dan even uitstomen. Voor morgen staat er vrijzeker nog een tour naar andere dode steden op het menu. Ik denk dat we woensdag de stad gaan verlaten om door te reizen naar Hama of naar de woestijnn.

Nu zullen jullie wel denken waar slaat die titel op? Nou dat is niet zo moeilijk. De Arabische nachten zijn hier wel kort maar in de meeste restaurants wordt er gewoon een koud biertje geschonken en als je bedenkt dat de hoeveelheden voedsel die je krijgt er niet om liegen, dan begrijp je ook gelijk deel twee van de titel. De Syriers, schijnbaar net zoals als andere Arabische volken, eten heel veel zoetigheden. Het stikt hier van de bakkerijen, venters met allerlei zoetigheden en koffie of thee zonder suiker is erg schaars. Dus ik gok maar op ons Afrikaans deel als het gaat om de afvalligheid.
Groetjes van Charles en mij.