Turks,Koerdısch of gewoon mens?

Turkısh flag ın bazaar, originally uploaded by CharlesFred.

Op dit moment zijn we in Mardin. Gisterenmiddag uit Urfa vertrokken en nu dus hier. De stad is erg oud en kent al duizenden jaren bewoning.
Op aanraden van een İerse dame die we in Urfa tegen kwamen, hebben we een kamer geboekt ın het sjieke Artuklu Kervansarayi. Bij aankomst werden we ontvangen door een Koerdısche man van 2 meter 10. Deze meneer was in traditionele kledij, compleet met grote snor. Het was wel even schrikken. Hij pakte onze rugzakken op als waren het kleine dameshandtasjes. Het hotel ıs prachtig en je kunt de glorie van het verleden duidelijk weer terug vinden. Maar helaas is het na genoeg leeg.
Op onze wandeltocht hebben we Bedrı ontmoet. Hij werkt als kelner in een restaurant en spreekt vloeiend Nederlands. We hebben hem beloofd dat we in zijn restaurant zouden komen eten
Maar eerst wat de stad verkend. Omdat we laat aangekomen waren, bleef er niet zoveel tijd over voor dat het donker werd. Nog net op tijd konden we foto's nemen van een moskee met daar achter het landschap dat zo richting de Syrische grens gaat (10 km).
Daarna een soort van 'herenclub' ontdekt waar ze een bıertje serveren. We ziıjn braaf naar bınnen gegaan en hebben op het balkonterras genoten van een biertje. De lokale mannen speelden kaart, keuvelden ın een soort van Arabısch en genoten van een glaasje raki.
Na het drankje op weg naar onze kelner. Daar een mix grill gegeten en wat zitten kletsen met onze kelner. Bij het afrekenen vroeg hij of wij nog zin hadden om om 22.00 uur een biertje te gaan drinken met hem. Ja dus! Om 22.00 uur weer naar de 'herenclub'. Bleek dat de club eigenliıjk alleenh bedoeld is voor goud en zıverhandelaren. Tegenover het gebouw zijn inderdaad zo'n 7 juweliers. Bedrie vertelde ons dat hij eerst in Duitsland heeft gewerkt en toen een Nederlanse vrouw heeft leren kennen. Door haar is hij in Nederland terecht gekjomen. Maar toen twee jaar later de relatie uitging. werd hem verteld dat hij Nederland moest verlaten. İn Duıtsland kon hij ook niet meer terecht. Dus is hij weer naar Turkije gegaan. Zijn achtergrond is zoals zo velen hier; mix van Arabısch en Koerdisch.
İn de gesprekken die wij met hem voerden vertelde hij ons dat hij niets met geloof had. Hij vond eigenlijk dat de İslam op dit moment een achterlijk geloof was en dat Amerika er goed aandeed om het te bevechten. Daarnaast vond hij dat vrouwen geen of nauwelıjks rechten hadden in de İslam.
Daarnaast vond hij dat Turkije zich te poeslief ten opzichte van Amerika opstelde. De reden was duidelijk: zo kregen ze wapens om de Koerden te onderdrukken.
Het was ons ondertussen opgevallen dat er naast politie ook veel soldaten in de straten liepen. En ze lopen hier niet vanwege de smokkel van thee, nescafe etc met Syrıe.
Maar volgens onze vriend zijn ze bang voor aanslagen. Maar van wıe?? Dat blijft onduidelijk.