(Generatie) kloof

We zijn nu zo'n drie dagen in Petra, een geweldige en unieke plaats. Donderdagavond begonnen met een 'Petra at Night' een tocht door een met kaarsen verlichte kloof tot aan de 'treasury' oftewel de schatkamer (bekend uit Indiana Jones).
De volgende dag waren we rond zeven uur bij de poort. De tocht van het hek naar de ' schatkamer' is ongeveer een half uur. Maar dat is niet zo maar een half uur. Je loopt door een pracht van een kloof. Zo'n 3o meter hoog, uitgesneden door de rivier (alleen 's winters), roze, blauwe en oranje gloed. Een wereldwonder opzich. Aan het begin zijn een aantal graftombes uitgehouwen. Na de kloof komt de ' schatkamer' . Dit gebouw is in zijn totaliteit uit de rotsen gehakt. De bewoners, pre Romeins, waren erg onder de invloed van Griekenland en Egypte. De ' schatkamer' ziet er dan ook uit als een griekse tempel. Als je denkt dat dat het is, dan kom je bedrogen uit. Het gebied is zo'n 45 km2. Om de meter is er wel weer een graftombe of iets anders. Na een tijdje zagen we een Romeins teater, ook totaal uitgehakt.
De eerste dag hebben we misschien een 2 a 3 km2 gedaan. Veel gezien met als hoogtepunt een koninklijke tombe dat later in een kerk is veranderd. het zijn gebouwen van ongeveer 35m bij 35m. Het plafond is net een kleurplaat i.vm. de verschillende lagen en dus kleuren in het gesteente.
Naast alle bezienswaardigheden zijn er vele souvenierwinkeltjes/stalletjes aangevuld met ' cafeetjes' waar je even bij kunt komen onder het gbenot van een Turkse koffie. Naast alle ' winkeliers' zijn er tal van jongeren die je hun ezel, kameel of paard willen verhuren. Deze ambulante handel is op zich niet storend. Men vraagt of je iets wil kopen maar als je nee zegt dan houden ze meestal ook direct op.
Vandaag waren we voor zevenen bij het hek. We waren de eerste en het was een genot om lekker het hele gebied met zijn tweeen te hebben. De tocht door de kloof blijft iets unieks. De ezelverhuurders sliepen nog. Afentoe zag je een baaltje deken met een jongen er in die niet van plan was om op te staan voor de vroege vogels.
Vandaag stond eigenlijk maar een gebouw op het menu: 'monastery' oftewel het klooster. Nee dit is geen luiheid maar het klooster ligt hoog in de bergen. Op onze weg naar het klooster zijn we eerst wezen kijken bij een tempelcomplex, dat terecht de naam' the great temple' droeg. Na een behoorlijke tocht, begon de klimpartij. Voor ons een tweetal ezeltjes met watertanks en begeleider, die zoals als later bleek, het cafeetje van spulletjes moest voorzien. De tocht was geweldig. Ook al was het af en toe wat afzien, het was zeker de moeite waard. Onderweg kwamen een aantal koopvrouwen tegen. De een deed me erg denken aan een Maria met kind op een ezel. De andere was weer een bijdehandje die vond dat we bij haar thee moesten komen drinken en vooral iets moesten kopen.
Na de lange tocht, de beloning. We zagen opeens voor ons een cafe. Dat hadden we niet verwacht. We zaten te wachten op een ' klooster' en niet op een horecagelegenheid (gelukkig was het nog net geen McD). Maar... het 'klooster' stond rechts. Een gebouw van 48 m hoog en 47 m breed. Prachtig uitgehouwen en wederom versierd naar Grieks voorbeeld. Het gebouw was ooit een tempel maar omdat de Byzantijnen er in de 5e eeuw kruizen in hebben gekrast, wordt het nu een klooster genoemd.
Na de koffie (dank aan de ezeltjes voor het brengen van het water) hebben we de omgeving bekeken. Een prachtig uitzicht op Jabal Houroun: de berg waar A'aron ligt begraven. De tombe is te bezichtigen maar die tocht duurt 8 uur. Ondertussen bij een schaapherder thee gedronken. Hij heeft ons een grot laten zien met de afbeeldig van twee mannen en twee kamelen. Daarnaast vertelde hij het een en ander over de potscherven die daar in honderden liggen (kleine stukjes).
Men doet nog steeds onderzoek in Petra. Archeologen denken dat er nog zo'n 80% van de stad onder de grond verborgen ligt.
Na de geweldige uitzichten bemerkten we dat we niet de enigen meer waren. Het was ondertussen rond 12.00 uur en er was een groep Spanjaarden aangekomen. Op de terugtocht steeds meer toeristen die in de hitte naar boven klauterden, steeds vaak gevraagd of we een ezel wilden, want dat spaart tijd en energie , niet waar. Ik grapte maar steeds dat je dat zo'n beestje niet aan kon doen. Maar ik zag mensen op een ezel zitten waar ik mij toch redelijk slank bij kan noemen... maar goed dat is hun zaak.
Na de terugtocht even rustig bijgekomen. Maar al gauw overvallen door de heertjes ezelventers. Een van hen was net getrouwd en zat te wachten op zaken. Samen met een bewaker zat hij lekker tegen ons aan te kletsen. De heren vertelden hoe geweldig hun nachten wel niet waren als ze een slok kamelenmelk op hadden. Toen ze ons vroegen hoe oud we waren, bleek dat ze dat maar een rare zaak vonden: veertigers!!?? Ze voelden zichzelf al oud en waren begin en eind twintig. Een kloof dus.
Na hun verhalen en moppen nog wat water gedronken en toen weer door die mooie kloof... ja daar ga ik niet op een ezel doorheen, dat hou ik voor mezelf.
Morgenvroeg maar weer voor zevenen bij het hek. Uitslapen kunnen we altijd nog wel.